سورة الشعراء - Sura eš-Šuara

1. طسم

Ta-sin-mim. [1]

[1] Pogledati značenje spomenuto prilikom tumačenja prvog ajeta sure El-Bekare.

2. تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ

Ovo su ajeti Knjige jasne!

3. لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ

Zar ćeš ti sebe uništiti zato što ovi neće da postanu vjernici?

4. إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ

Kad bismo htjeli, Mi bismo im s neba jedan znak poslali pred kojim bi oni šije svoje sagnuli.

5. وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمَنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ

I njima ne dođe nijedna nova opomena od Milostivoga, a da se od nje ne okrenu.

6. فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنْبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ

Oni poriču – pa stići će ih sigurno posljedice onog čemu se izruguju.

7. أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ

Zar oni ne vide kako činimo da iz zemlje niče svakovrsno bilje plemenito?

8. إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ

To je doista dokaz, ali većina njih ne vjeruje.

9. وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ

A Gospodar je tvoj, zaista, silan i milostiv.

10. وَإِذْ نَادَى رَبُّكَ مُوسَى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ

A kad je Gospodar tvoj Musaa zovnuo: “Idi narodu koji se prema sebi ogriješio,

11. قَوْمَ فِرْعَوْنَ أَلَا يَتَّقُونَ

narodu faraonovu, ne bi li se Allaha pobojao”,

12. قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَنْ يُكَذِّبُونِ

on je rekao: “Gospodaru moj, bojim se da me oni u laž ne utjeraju,

13. وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنْطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَى هَارُونَ

da mi ne postane teško u duši i da mi se jezik ne saplete – zato podaj poslanstvo i Harunu.

14. وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنْبٌ فَأَخَافُ أَنْ يَقْتُلُونِ

A ja sam njima i odgovoran, pa se plašim da me ne ubiju.”

15. قَالَ كَلَّا فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا إِنَّا مَعَكُمْ مُسْتَمِعُونَ

“Neće!”, reče On. “Idite obojica s dokazima Našim, Mi ćemo s vama biti i slušati.

16. فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ

Otiđite faraonu i recite: ‘Mi smo poslanici Gospodara svjetova,

17. أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ

dopusti da sinovi Israilovi pođu s nama!’”

18. قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ

Faraon reče: “Zar te među nama nismo odgajali dok si dijete bio i zar među nama tolike godine života svoga nisi proveo?

19. وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنْتَ مِنَ الْكَافِرِينَ

I uradio si nedjelo koje si uradio i još si nezahvalnik!”

20. قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ

“Tad sam to učinio”, Musa reče, “jer sam spadao u zabludjele,