سورة الشعراء - Sura eš-Šuara

181. أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ


Pravo mjerite na litru i ne zakidajte,

182. وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ


a na kantaru ispravnom mjerom mjerite.

183. وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ


I ljudima prava njihova ne umanjujte i zlo po Zemlji, nered praveći, ne činite,

184. وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ


i Onog Koji je stvorio vas i narode davnašnje bojte se.”

185. قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ


rekoše oni: “Ti si samo opčinjen,

186. وَمَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَإِنْ نَظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ


i ti si samo čovjek kao i mi – za nas si ti, doista, lažac pravi,

187. فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِنَ السَّمَاءِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ


zato spusti na nas kaznu s neba, ako istinu govoriš!”

188. قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ


“Gospodar moj dobro zna šta vi radite”, reče on.

189. فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ


I oni su nastavili utjerivati ga u laž, pa ih je stigla kazna iz oblaka – a to je bila kazna jednog strašnog dana.

190. إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ


To je doista dokaz, ali većina njih ne vjeruje.

191. وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ


A Gospodar je tvoj, zaista, silan i milostiv.

192. وَإِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ


I Kur’an je, sigurno, objava Gospodara svjetova,

193. نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ


donosi ga povjerljivi Džibril,

194. عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ


na srce tvoje, da opominješ,

195. بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُبِينٍ


na jasnom arapskom jeziku,

196. وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ


on je spomenut u knjigama poslanika prijašnjih,

197. أَوَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ آيَةً أَنْ يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ


zar ovima nije dokaz to što za njega znaju učeni ljudi sinova Israilovih?

198. وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَى بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ


A da ga objavljujemo i nekom nearapu,

199. فَقَرَأَهُ عَلَيْهِمْ مَا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ


pa da im ga on čita, opet u njega ne bi povjerovali.

200. كَذَلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ


Eto, tako ga Mi u srca grešnikā uvodimo,