سورة الفجر - Sura el-Fedžr

1. وَالْفَجْرِ

Tako mi zore,

2. وَلَيَالٍ عَشْرٍ

i deset noći,

3. وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ

i parnog i neparnog,

4. وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ

i noći kada nestaje,

5. هَلْ فِي ذَلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ

zar to pametnom zakletva nije?

6. أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ

Zar ne znaš šta je Gospodar tvoj sa narodom Ad uradio,

7. إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ

sa stanovnicima Irema, punog palata na stupovima,

8. الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ

"kojima ravna ni u jednoj zemlji nije bilo

9. وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ

i sa Semūdom, koji su stijene u dolini klesali,

10. وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ

a i sa faraonom, koji je vojsku imao,

11. الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ

koji su na Zemlji obijesni bili,

12. فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ

i smutnje na njoj umnožili,

13. فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ

pa je Gospodar tvoj bič patnje na njih spustio,

14. إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ

a Gospodar tvoj je, zaista, u zasjedi

15. فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ

A čovjek, kada ga Gospodar njegov iskuša pa mu počast ukaže i blagodatima ga obaspe, rekne: “Gospodar moj mene je počastvovao!”

16. وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ

A kad ga iskuša i opskrbu njegovu oskudnom učini, onda rekne: “Gospodar moj me je ponizio!”

17. كَلَّا بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ

A nije tako! Vi pažnju siročetu ne ukazujete,

18. وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ

i da se puki siromah nahrani – jedan drugoga ne podstičete,

19. وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَمًّا

a nasljedstvo pohlepno jedete

20. وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا

i imetak pretjerano volite.