سورة الذاريات - Sura ez-Zarijat

21. وَفِي أَنْفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ

a i u vama samima – zar ne vidite?

22. وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ

A na nebu je opskrba vaša i ono što vam se obećava.

23. فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ

I tako Mi Gospodara neba i Zemlje to je istina, kao što je istina da govorite!

24. هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ

Je li doprla do tebe vijest o uvaženim gostima Ibrahimovim?

25. إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ

Kad mu oni uđoše i rekoše: “Mir vama!” – i on reče: “Mir vama, ljudi neznani!”

26. فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ

I on neprimjetno ode ukućanima svojim i donese debelo tele,

27. فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ

i primače im ga: “Zar nećete jesti?”, upita,

28. فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ

osjetivši od njih u duši zebnju. “Ne boj se!”, rekoše i obradovaše ga dječakom koji će učen biti.

29. فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ

I pojavi se žena njegova uzvikujući i po licu se udari od čuda, rekavši: “Zar ja, stara, nerotkinja!?”

30. قَالُوا كَذَلِكِ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ

“Tako je odredio Gospodar tvoj”, rekoše oni, “On je mudar i sveznajući.”

31. قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ

"A što vi hoćete, o izaslanici?", upita Ibrahim."

32. قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُجْرِمِينَ

"Poslani smo narodu prestupničkom", rekoše,"

33. لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ طِينٍ

"da sručimo na njih grumenje od gline,"

34. مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ

"obilježeno u Gospodara tvoga za one koji su u razvratu svaku mjeru prešli."

35. فَأَخْرَجْنَا مَنْ كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ

Mi iz njega vjernike izvedosmo,

36. فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ

a u njemu samo jednu kuću muslimansku nađosmo,

37. وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ

i u njemu, za sve one koji se boje bolne patnje, znak ostavismo.

38. وَفِي مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ

I u Musau, također – kada ga s očiglednim dokazom faraonu poslasmo,

39. فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ

a on, oholeći se, okrenu se nastranu i reče: “Čarobnjak je ili lud.”

40. فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ

I Mi i njega i vojske njegove dohvatismo, pa ih u more bacismo, jer je bio osudu zaslužio.